Çocuğun kendini ifade etme yeteneği oyun ile mümkündür. Oyun terapisi de bu gerçeklik üzerine inşa edilir. Yetişkinlerin yaşadığı büyük-küçük sorunlarda çözüm yolu olarak konuşmayı tercih etmesi gibi, oyunun da çocuk dünyasında iyileştirici etkisi çok yüksektir. Oyun, kendisini ifade etmenin en doğal aracı olduğu için çocuk, hayal kırıklığı, güvensizlik, korku, kafa karışıklığı, ve şaşkınlık gibi birikmiş duygularını oyun yoluyla dışarı aktarma fırsatı bulur. (AXLINE V.)

Oyun odasında sunulan koşulsuzluk, kendi olma fırsatı, ifade özgürlüğü ile çocuk içinde yaşadığı problemlere korkmadan bakabilmekte ve kendine has çözümler üretebilmektedir. Bu da ona gerçek yaşamda olgunluk, cesaret ve baş edebilme yetenekleri katar.